Gewoonlijk kan iedereen als koerier rijden. De koerier weet zelden waar zijn inhoud vandaan komt, tenzij hij het aan het postkantoor meldt. Koerierdienst bestaan ook in plaatsen als Japan, Zuid-Afrika, Zuid-Mexico, Engeland en andere naties. Er zijn telefoonmaatschappijen die op koeriersroutes zijn gebaseerd. Soms passeren bij reizen door nationale geografische gebieden verschillende vervoerders dezelfde bestemmingen. Een koeriersdienst zal een kleine belasting betalen voor de dienst om deze lucratiever te maken. Een koeriersdienst moet worden geleid door iemand die gemachtigd is de pakketten in ontvangst te nemen. Als er geen autoriteit is, kan het een slecht idee zijn om iemand als koerier te behandelen. Als de buurman naar uw huis komt met een pakje, moet u geen tweederangstarief betalen voor die dienst. De meeste mensen willen een koeriersdienst omdat ze niet voor elke levering willen betalen. Soms hebben koeriersdiensten strikte voorschriften voor bepaalde artikelen. Dergelijke voorschriften kunnen worden gebruikt om in de toekomst controverse en vooringenomenheid in de dienst te vermijden. Zo heeft een organisatie die in de Verenigde Staten welzijnsdiensten aanbiedt, nu contracten met een koeriersdienst voor de levering van te grote pakketten. Dit wordt gedaan om mogelijke aansprakelijkheid te regelen indien een ontvanger van het pakket op een raciaal of etnisch ongevoelige manier handelt. Bij een dergelijke actie vermoedt de afnemer van de bezorgdienst een vooroordeel. De gevallen van raciale vooringenomenheid deden zich voor omdat de beoogde ontvangers zwart en Latijns-Amerikaans waren en de bezorgers bijna allemaal blank waren, hoewel de dienst verboden is omdat hij mensen diensten weigerde op grond van ras. Als een organisatie haar goede naam wil behouden, kan zij een aantal dingen doen. Het eerste is onmiddellijk afstand doen van discriminerend beleid, waartoe de organisatie dan kan overgaan. Als de organisatie echter nog steeds dubieuze leveringen ontvangt, is zij wellicht haar tijd en energie aan het verspillen. Er zijn ook wettelijke verplichtingen die kunnen worden afgedwongen. Als een leveringsdienst onbetrouwbaar is of deze voorschriften overtreedt, kan zij bij onenigheid te maken krijgen met territoriale en/of juridische vorderingen. Uw houding kan er een van aankoop of voorbehoud zijn. Als iemand per se in een te klein appartement wil wonen, neemt u als koper een koopbeslissing. Als iemand een appartement wil huren dat niet gemeubileerd is, neemt u als reserveringskoper een reserveringsbeslissing. Voor sommigen lijkt de daad van reservering als discriminatie misschien niet opzettelijk, maar dat is het wel. Als er geen reserveringen in de buurt zijn en de huidige persoon maakt gebruik van de dienst, is het een discriminerende handeling. Verwarrend genoeg moet een onderscheid worden gemaakt tussen reservering en aankoop van een reservering. In beide gevallen is de wet natuurlijk van toepassing. De straffen zijn streng aangezien de persoonlijke aansprakelijkheid voor discriminerende handelingen is uitgeput. Een reserveringsverkoop werd afgesloten en de huurder vond huisvesting en haalde zijn post op voordat de eigenlijke reserveringsverkoop werd afgesloten. Ook dit is discriminatie, omdat discriminatie op het gebied van huisvesting als een afzonderlijke en onderscheiden oorzaak van rechtsvordering zal worden beschouwd. Omdat huisvesting een beschermde klasse is, zullen veroordelingen wegens huisvestingsdiscriminatie ook van toepassing zijn op de huidige huurder. In Californië werd een man die beschuldigd werd van discriminatie wegens het verhuren van onroerend goed aan negers, vrijgesproken omdat discriminatie op het werk en discriminatie op het vlak van huisvesting legitieme vormen van discriminatie zijn. Een ander voorval in Californië waarbij rassenelementen betrokken waren, werd later in dit deel van het document vermeld. Het punt is dat discriminatie op het werk en bij huisvesting legitieme vormen van discriminatie zijn. Het besluit van de Confederated African Underations door de Commissie voor Mensenrechten van de Verenigde Naties in 1976 stelde dat elke natie een concept van mensenrechten heeft zoals geleerd uit een gemeenschappelijk beleid en traditie. De Verenigde Staten hebben al deze dingen. Wij hebben een markteconomie, een grotendeels vrijwillig schoolsysteem en een rechtssysteem dat op die markteconomie is gebaseerd. Elk van deze zaken werd opgericht om de mensenrechten te beschermen. Daarom maakte het geval van “negers en blanken” deel uit van deze traditie. Mensen voor wie deze situatie ongewoon lijkt, zijn niet noodzakelijk ongewoon. Het is mogelijk voor een organisatie die zich bezighoudt met een traditioneel humanistisch wereldbeeld om zich bezig te houden met openlijke inmenging met de middelen die het best passen bij de doeleinden van de organisatie. Pogingen om de daadwerkelijke sociale verantwoordelijkheid te beperken door het instellen van bovengrenzen, beperkingen, enz. kunnen een schokeffect teweegbrengen. Wanneer het gaat om illegale activiteiten van rassendiscriminatie, treden de veranderingen meestal zeer geleidelijk op. Er was geen verontwaardiging totdat twee incidenten in de afgelopen jaren de aandacht van de media trokken. Toen begon een lid van de pas opgerichte organisatie de manier van werken aan de kaak te stellen en beschuldigde vervolgens de eigenaar ervan hen te discrimineren. De belangrijkste problemen die door een beslissing van het ICJC over rassendiscriminatie ontstaan, zijn de erkenning van de actie als onwettig en de bestraffing als zwaar. Een ander probleem is de taak van het identificeren van potentiële zwarte en bruine kandidaten aan raciaal controleerbare werknemers van de organisatie te geven, zodat de beslissing van de eigenaar niet onbedoeld een tipje van de sluier oplicht. Geheimen een rekening houden Dit is een praktijk van het compartimenteren van de vriendschappen van een lid onder jonge, aantrekkelijke werknemers om de organisatie in stand te houden. Diplomatiek gezien is dit het ontkennen van het leven van een speler na een verraad. Bij het Toernooi.
