Airconditioning is een modern systeem van zuivering en verzachting van de lucht in gesloten ruimten. Airconditioning is een moderne technologische benadering van thermodynamische verbetering. Hoewel lucht met een relatief hoge druk het schijnbaar zonder thermostaat kan uithouden, is de regeling afhankelijk van de temperatuurverhoudingen tussen de buitenlucht en de binnenlucht. Om het proces van koeling te bevorderen moeten er temperatuurverschillen zijn tussen de buitenlucht en de binnenlucht. Het principe van airco installeren kan dus worden vergeleken met dat van een computer.
Het systeem van airconditioning is er ook op gericht de zogenaamde “geconditioneerde lucht” te leveren. De airconditioningcomponenten van het systeem berusten op de noodzaak de lucht in een gesloten ruimte te koelen, te zuiveren en te ontvochtigen. De koelcyclus voert de warmte van de lucht af. De functie hiervan is de werktemperatuur van de koelcyclus af te koelen tot een temperatuur die voor de mens in een bepaalde ruimte aangenaam is. De warmte van de buitenlucht komt de ruimte binnen en condenseert op een koud oppervlak. De condensatie van de warme lucht verwijdert het vocht in de lucht. Dit condensaat wordt vervolgens op verschillende plaatsen in de kamer gecondenseerd. De lucht wordt vervolgens opnieuw verwarmd, zodat deze in de condensor kan worden gezogen.
De condensor zet het vocht uit de buitenlucht met behulp van een compressor om in een vloeistof onder lage druk. Deze vloeistof wordt vervolgens naar een andere tank in het apparaat gestuurd. Het proces kan bestaan uit verwarmen, koelen en opnieuw verwarmen. Bij verwarming wordt een warmtespoel die door een stroom wordt aangeslagen, verwarmd door de verwarmde lucht in de ruimte. Vervolgens verdampt hij en stuurt de warmte de kamer in. Bij koeling wordt de lucht afgekoeld door het proces dat bij verwarming plaatsvindt om te keren. Het koelen van koude lucht gebeurt door het verdampen van de damp die de warmte draagt. Deze verdamping vindt plaats waar de vloeistof van koud in warm verandert.
In de condensor komt warmte vrij door de dissipatie van het onder hoge druk staande koelmiddel. Dit koelmiddel verdampt vervolgens door condensatie van de damp en door condensatie van de gecondenseerde vloeistof.
De belangrijkste onderdelen van het airconditioningsysteem zijn de verdamper en de condensor. De verdamper is een spiraal van buizen die wordt gevuld met de damp die ontstaat door de condensatie van het koelmiddel. Dit gebeurt meestal in een “in floor” opstelling. De condensor is half-omkeerbaar met de verdamper. De condensor bevindt zich aan de buitenkant van het gebouw. De twee verschillen echter in die zin dat de verdamper niet over een klimaatregelingsapparaat beschikt.
Bij airconditioningsystemen met dubbele werking bevindt de condensor zich aan de binnenzijde van het gebouw, terwijl de verdamper zich aan de buitenzijde bevindt. De binnenunit is degene die de warmte uit het interieur van de ruimte haalt door het koelmiddel op een verdamperspoel te blazen. In het geval van enkelvoudige werking bevindt de condensor zich aan de binnenkant van het gebouw, terwijl de verdamper zich aan de buitenkant van het gebouw bevindt.
Naast verdampers en airconditioningscondensors zijn er ook veel voorkomende andere regelingen voor binnenomgevingen zoals ontvochtigers, verdampingsvriezers, filtratiecilinders, een gecentraliseerd airconditioningsysteem, gecombineerde airconditioningsystemen en mistsystemen. Airconditioningsystemen zijn ook verkrijgbaar als verpakte apparaten of als split-systemen.