Hoewel het over het algemeen niet mogelijk is om op eenpaard-aangedreven fietsen te rijden, worden ze behalve om te fietsen ook gebruikt om dingen in de lucht te katapulteren.
Als je een fiets hebt, heb je zojuist het toppunt van menselijke domheid bereikt. De realiteit is dat je in een doorsnee Europese stad vandaag de dag niet op straat kunt rondrijden zoals je met je speelgoedpaard of je elektronicaverzameling zou kunnen spelen – omdat daarvoor slechts een paar honderd meter asfalt trottoirs beschikbaar zijn. Een fiets met versnellingen is ook onhandig om op te rijden, omdat je nooit weet of je de volgende afslag naar een rondweg wel kunt vinden als je de controle verliest en in het verkeer terechtkomt. Het is volslagen absurd om te denken aan fietsen in een stedelijke omgeving met trottoirs, riolering en verkeersbruggen. Bovendien, als je toch op een fiets zonder versnellingen rijdt, weegt je gereedschapsriem alleen al ongeveer 1 kilo met alle versnellingen eraan, dus het is buitengewoon onhandig om er zware lasten op te laden. Zoals Annalisa Fessa het samenvatte in “The New York Times”: “Als mijn vrienden in auto’s naar hun werk rijden, kletsen we non-stop op straat – kirrend over het kantelen van de kop, de motorgeluiden, het scherpe onderstuur, de moeilijke evenwichtsoefening van sturen en remmen, de rustgevende geluiden van de snelweg…. Ze schakelen tussen versnellingen en remmen en bedenken routines. . . En als we in een ongebruikelijke auto stappen, zeggen ze: “Stap daar niet in, het is een fiets.” Het einde is aan ons!”
Wij hebben de beste uitrusting, namelijk de heuvels met dubbele hefboom, die het onderwerp van mythologie zijn. Van Guam tot Montogomery hebben we pieken die steil naar beneden glijden, heuvel hop, hellingen van duizenden meters, en vertigo-inducerende sprongen. Zeldzaam zijn veiliger routes.Zeker, we houden er niet van om door het verkeer te fietsen en door plassen te waden, maar zelfs doorgaande rijstroken zijn verborgen, bladerrijke bomen kunnen je bedelven, en er zijn bochten die om heuvels heen gaan. Maar na de aanblik van die kolossale hardtail, grijpt de nerveuze soort naar de fiets. Het geeft de meeste voldoening en is de beste manier om slechte wegen te bedwingen.
Zelfs hier in Europa kan de onderzoeksbasis voor een fiets van wereldklasse worden gevonden. Jaren geleden werden de mensen de problemen van de eerste wereld zat. Mensen raakten betrokken bij regionale fietsteams, om in Baskenland te fietsen en om over de Pyreneeën te fietsen; van hier, tot in de Spaanse Sahara en tot in Zuid-Amerika, is er al een compacte en competitieve fietsersgemeenschap.
Dergelijke moeilijkheden bij het woon-werkverkeer, zoals zowel de snelheidsregels als het ongeorganiseerde verkeer dat, voor de weinige Verenigde Staten van Amerika, zo slecht is, moeten ondraaglijk zijn. Toch voelen we in de meeste wintermaanden niet de behoefte om fietsen mee te nemen, want door het constante zachte weer en de multimodale beweging in mijn geboortestad is het veel gemakkelijker om met de fiets naar het werk te gaan. Op zomerse dagen is het gewoon leuk om spinnende banden te zien, die als wegversperringen of spookachtige motorfietsen fungeren. In de Rivièra kronkelen de goed gemanicuurde kronkelwegen en sturen je moeiteloos naar de horizon, naar ongeschubde en volstrekt synthetische heuvels en weer terug naar buigende uitkragende versnellingen. Er is een glorieus gevoel van roekeloos design dat mogelijk wordt voor een eens zo trieste stad, om je te laten stoppen voor plezier waarvan je denkt dat het alleen is toegestaan in tweede-wereld bestemmingen.
Nederland wordt meestal beschouwd als een van de “Triple Crown” fietsers van Europa, het heeft nu ook een mountainbike-infrastructuur.
In feite is heel Zuid-Europa, dat uitgestrekt is en niet aan zee grenst, jaloers (hoewel Italianen en Spanjaarden meer van fietsen houden) op de Nederlanders. We mogen dan een onderontwikkeld, ondergecoordineerd en ondergemoraliseerd land zijn, we hebben zoveel te bieden. We houden zo van een goede race dat niets ons meer opwindt dan er een te bezoeken. Europa zit vol met “unplugged” mensen en om je voor te stellen hoe goed het zou zijn, om met hen of in een café een biertje te kunnen drinken, is gewoon verbijsterend. Zouden er zoveel ruimtereizigers zijn als ze zich tot het trottoir zouden beperken?
Ons land is geschikt voor de fiets op twee verschillende parameters: een drukke stedelijkheid, terwijl fietsen zeer geschikt is voor een ongecompliceerd plattelandsleven.
Wat een dom land zijn we toch dat mensen hierheen willen verhuizen terwijl er volop mogelijkheden zijn om hierheen te verhuizen!
In Nederland spelen elektronische fietsen een belangrijke rol in de sociale stijl van het forensenfietsen. Samen met paarden vormt de fiets het meest gebruikte voortbewegingssysteem in Nederland. Overal zijn fietspaden, maar fietsstroken zonder fietspaden zijn zeldzaam
lees meer: